Hoewel het door alle drukte van de komende feestdagen nog niet zo voelt, staan we aan de vooravond van een nieuw jaar. Het oude jaar is bijna ten einde en het is tijd om tot rust te komen, terug te blikken op het afgelopen jaar, maar zeker ook om alvast vooruit te blikken op het nieuwe jaar. Het wordt vaak ‘de balans opmaken’ genoemd, maar het woord ‘balans’ insinueert evenwicht en juist die ontbreekt vaak.
Voor mij persoonlijk voelt het alsof ik mijn houvast ben kwijtgeraakt in 2019. Er was en is veel onzekerheid en het leven heeft een donkerder randje gekregen. Hiermee bedoel ik geenszins iets negatiefs, maar eerder iets onaantastbaars. Het sluimert op de achtergrond en is altijd stil aanwezig. Het beneemt me af en toe de adem, maar houdt me ook alert. Vorig weekend sprak ik met een vriendin hierover en bespraken we de diepe wijsheid van ons lichaam. Het vertelt ons zoveel, maar we moeten er wel voor open staan. Ons ervoor open stellen en letterlijk stil durven worden. En dat is toch wel een dingetje. Stilte hoort bij de decembermaand en hoort ook absoluut bij het leven, maar waar is het nog echt stil? Durven we ook nog wel de stilte op te zoeken of vluchten we liever weg op sociale media, in muziek etc? Ik heb daar soms zoveel behoefte aan. In ons huisje in Cornwall is het echt stil en als ik dan uitstaar over die prachtige, woeste zee voel ik me zo verbonden met het leven en de natuur. Dat gevoel is niet te beschrijven.
Voor het nieuwe jaar is mijn woord van het jaar ‘balans’ geworden. Ik wil weer in balans komen en mijn houvast terugvinden, maar vooral ook beter leren luisteren naar mijn lichaam. Meer in de natuur zijn en mezelf ermee verbonden voelen. Ik wil echte stilte ervaren en de stem van mijn ziel terugvinden. Minder moeten en meer tot rust komen. Echt thuiskomen bij mezelf. En bovenal verbinden vanuit mijn hart.
Ik wil dan ook bewust geen concrete plannen maken voor 2020 omdat het voelt alsof ik dan weer leef vanuit ‘moeten’. Ik wil nu juist gaan leren leven vanuit behoefte. Vanuit een innerlijke rust en een innerlijk vertrouwen. Dan kunnen er, mijns inziens, alleen maar mooie dingen ontstaan.
Voor 2020 is dat dan ook mijn wens aan jullie allen: Durf thuis te komen bij jezelf.
Ik wens jullie allemaal gezegende & verbonden feestdagen en een liefdevol 2020!
Lieve Bianca, wat mooi geschreven, ik ga het zo meteen nog eens lezen????voor jou en Maurice, mooie Kerstdagen en alle goeds voor het nieuwe jaar ????????
Dank je wel lieve Marga! Voor jou & je man ook fijne feestdagen gewenst en een heel mooi 2020! xx
Wat mooi beschreven Bianca. En wat een mooi uitgangspunt. Ik heb ervaren hoe waardevol en bijzonder fijn het is als je op het punt komt dat je diep van binnen voelt dat het goed is zo. Dat alles precies goed is. Dat je zelf helemaal goed bent zo. Dat gevoel wil ik vaker ervaren. Ik wens jou dat ook. Met heel veel liefs.
Brigit.
Dank je wel lieve Brigit! Deze blog is mede ontstaan door ons gesprek dus jij bedankt! Veel liefs xx