Een aantal van jullie weten al dat ik regelmatig gedichten schrijf. Eind vorig jaar heb ik mijn 1e gedichtenbundel “Zielsgelukkig” in eigen beheer mogen uitgeven. Ik heb vele bijzondere en vaak hartverwarmende reacties mogen ontvangen. Ik was met name diep geroerd en intens dankbaar toen ik hoorde dat een aantal van mijn gedichten voorgelezen zijn aan een bijzondere vrouw die stervende was.
Volgend jaar hoop ik mijn 2e gedichtenbundel uit te geven met als titel “Met hart en ziel verbonden”.
Het voor mij meest dierbare gedicht wil ik graag met jullie delen. Het is getiteld “Kracht” en weerspiegelt mijn eigen leven en met name het kleine meisje in mij. De bijbehorende foto is gemaakt op ons geliefde eiland Texel. Het geeft mooi het pad weer dat ik (en met mij ieder mens) ga en gegaan ben. Soms vlak, soms hobbelig, maar altijd ondersteunend en in liefde.
Lief meisje
Wat kwam je teer & klein ter wereld
Maar wat was je ziel krachtig & sterk
Een wondertje om te koesteren
Het leven was vaak eenzaam en hard voor je
En ook ik heb je te vaak & te lang alleen gelaten
Had ik toen maar de wijsheid en het vertrouwen dat ik nu bezit
Dan had ik je kunnen troosten & zeggen dat het allemaal wel goed zou komen
Dat de lessen die je moest leren je wijzer & sterker zouden maken
En dat je onvoorwaardelijke liefde waard bent
Lief meisje
Nu is het tijd om het verleden los te laten
Vanuit vertrouwen en met liefde
Je mag verder gaan op je levenspad
Neem me bij de hand
Ik leid & bescherm je en zal je nooit meer in de steek laten
2 worden weer 1
Zoals het altijd bedoeld was
Maar lange tijd niet is geweest
Lief meisje
Je bent nu een volwassen vrouw
Maar zult vanbinnen altijd dat kleine meisje blijven
Je maakt me compleet en ik dank je voor je doorzettingsvermogen, liefde & kracht
Door jou ben ik precies zoals ik zijn moet
(B. Hertog-Vromen, 7 januari 2011)
